Waarom de Carpe Diempolis? Merel vertelt
Carpe Diempolis is een commercieel bedrijf. Achter de commerciële organisatie zitten echter mensen van vlees en bloed, met passies, idealen en een eigen historie. In de financiële wereld is het nogal ongebruikelijk om persoonlijk op de voorgrond te treden. Als aandeelhouder en werknemer van Carpe Diempolis, waag ik nu dan toch de sprong in het kader van ons nieuwe product; de Carpe Diempolis. Hieronder leest u waarom.
In de nazomer van 2002 werd er bij mijn oudste zoontje Joël acute lymfatische leukemie gediagnostiseerd. Hij was toen 7 jaar. Mijn wereld stortte in, maar tijd voor verdriet was er niet. Een jarenlange periode van ziekenhuisbezoeken, behandelingen, angst voor uitslagen, en heel, heel veel zorgen brak aan. Gelukkig was ik gezegend met een werkgever die meedacht en zéker ook meevoelde. In het ziekenhuis sprak ik echter vele ouders die een minder flexibele werkgever hadden. Soms vielen er zelfs ontslagen!
Als een gezinslid kanker krijgt, is het alsof al het gevoel van zekerheid, veiligheid en geborgenheid wordt weggeslagen
Ik moest met regelmaat een beroep doen op familie, vrienden en bekenden om mijn tweede zoontje op te vangen, die in één klap in de schaduw van zijn zieke broer kwam te staan. De zorgen om mijn tweede zoontje groeiden met de jaren waarin mijn aandacht uit moest gaan naar het zieke kind. Als een gezinslid kanker krijgt, is het alsof al het gevoel van zekerheid, veiligheid en geborgenheid wordt weggeslagen. Ook voor volwassenen.
Niet alleen emotioneel en fysiek, maar zeker ook financieel is het een weg die door de meeste mensen als zwaar belastend wordt ervaren
Sommige mensen noemen het genezingsproces bij de behandeling van kanker liever geen gevecht, omdat de suggestie gewekt zou kunnen worden dat personen die helaas niet genezen onvoldoende zouden hebben gestreden. De behandeling blijft echter een intensieve periode die veel vergt van de patiënt zelf en alle betrokkenen. Niet alleen emotioneel en fysiek, maar zeker ook financieel is het een weg die door de meeste mensen als zwaar belastend wordt ervaren. Bij perioden wordt het wellicht onmogelijk om te werken, wat voor ondernemers een forse aanslag op het inkomen kan betekenen.
Daar staat tegenover dat er gedurende het genezingsproces extra kosten gemaakt moeten worden, die vaak niet worden vergoed door de zorgverzekering. Te denken valt aan het inkopen van zorg om het gezin draaiende te houden, of een pruik van echt haar. Onbetaald verlof opnemen, in goed overleg met de werkgever, kan veel rust brengen om te focussen op het genezingsproces van het zieke gezinslid. Hulpmiddelen die voor meer comfort zorgen worden vaak niet of slechts gedeeltelijk vergoed. Soms wordt er gedacht aan een behandeling in het buitenland. Soms is het tijd voor een bucket-list, en misschien nog die laatste mooie reis.
In de laatste 5 jaar van zijn leven had ik graag de financiële middelen gehad om het leven voor ons drietjes wat makkelijker te maken
Joël kreeg 5 jaar na de diagnose zijn tweede recidief. Hij stierf op 18 augustus 2007. In de laatste 5 jaar van zijn leven had ik graag de financiële middelen gehad om het leven voor ons drietjes wat makkelijker te maken. Ook om mijn tweede zoon wat meer te kunnen begeleiden bij het verwerken van zijn eigen emoties met behulp van gespecialiseerde hulp. Voor de patiënt zelf werd er veel door het ziekenhuis geregeld, maar een goede psycholoog die bekend was met de situatie, werd niet vergoed door de zorgverzekeraar. De nasleep van Joël’s ziekte, en uiteindelijk zijn overlijden, heeft jaren geduurd. De beste pleister op de emotionele wonde bleek voor mij rust en ‘De Tijd’. In onze maatschappij kost tijd nu eenmaal geld.
Elke fijne dag is er één die wordt gekoesterd
Mensen die te kampen hebben met, of genezen zijn van een levensbedreigende ziekte, gaan vaak anders in het leven staan. Hoewel ik zelf niet ziek was, zo ook ik. Elke fijne dag is er één die wordt gekoesterd. Het ‘Carpe Diem gevoel’ is wat ik iedere patiënt en zijn of haar naasten zou willen geven. Geniet van elke mooie dag die je is gegund.